فرهنگ مجموعه پیچیده ای است که در برگیرنده دانستنیها , اعتقادات ,هنرها , اخلاقیات ,قوانین ,عادات وهرگونه توانایی دیگری است که بوسیله انسان بعنوان عضو جامعه کسب شده است.
در جامعه شناسی و انسان شناسی از فرهنگ تعاریف متعددی عنوان گردیده است . معروفترین و شاید جامع ترین تعریفی که از فرهنگ ارائه گردیده است , متعلق به ادوارد تایلر TYLOR است که در بالا ذکر شد.

میزان احترام و اتکا به نفس که یک انسان از خود آشکار می‌سازد بر تمام آن چه بیان می‌دارد و انجام می‌دهد تاثیر می‌نهد. در واقع آدمی می‌تواند خیلی به سرعت شخصی را که احترام و اتکا به نفس بالایی نسبت به خود دارد شناسایی کند زیرا چنین شخصی از زندگی کمال استفاده و لذت را می‌برد و دقیقا آن چه را که دوست دارد باشد به جامعه ارائه می‌کند و آنچه که دوست دارد انجام می‌دهد. به همان اندازه او می‌تواند بدون آنکه دیگران را سرزنش کند یا عذر و بهانه‌‌ای بیابد مسئولیت زندگی خودش را شخصا تقبل کند.

آشنایی

• دانش آموزان خلاق اغلب با آب وتاب حرف می زنند.
• جزییات را می‌گویند و رفتارهایشان را به نمایش می‌گذارند.
• می‌خواهند مطرح شوند.
• دنبال سوژه می‌گردند تا برنامه ریزی بکنند.

تاریخ وقایع مهم اجتماعی را برحسب زمان وقوع و محل وقوع آن مورد مطالعه قرار می‌دهد و براساس موضوعات مورد مطالعه خود به شعب دینی , ادبی , سیاسی و هنری , فلسفه و فرهنگ قابل تقسیم است .از آنجا که تاریخ به مطالعه اجتماعات در گذشته می‌پردازد می‌توان آن را در ردیف علوم اجتماعی قرار داد.

تاریخ در روشن شدن سوابق زندگی اجتماعی و اثر مسلم آن در وضع فعلی در کلیه شئون جامعه باید مورد توجه جامعه شناسی باشد . زیرا افراد را نمی‌توانیم جدا از گذشته آنها مورد مطالعه قرار دهیم .مطالعه با روش تاریخی روشن خواهد کرد که مردمان در دوران های مختلف و در نقاط گوناگون دنیا دارای جه عقاید و آراء فلسفی , سیاسی و اجتماعی و علمی بوده‌اند و در این دورانها درباره امور چگونه فکر می‌کردند؟
زندگی و نحوه معیشت آنها چگونه بوده است ؟ اشکال حکومت , سازمانهای اداره اجتماعی چگونه بوده و چه تحولاتی در درون آنها پیدا شده است .
علاوه بر تاریخ که ارتباط نزدیک با جامعه شناسی داشته و جامعه شناس در تحقیقات خود ناگزیر از مراجعه بدان و کمک از آن است ، علوم اجتماعی دیگری نیز که هر یک خود علم مستقلی محسوب گردیده و دارای شعبات متعددی می‌باشند مورد استفاده جامعه شناس قرار گرفته و وی در ارتباط با تحلیل های خود از آنها سود می‌جوید علومی از قبیل اقتصاد و حقوق و علم سیاست از آنجمله اند, علم آمار نیز بعنوان علمی کمکی در پژوهشهای جامعه شناسی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دموکراسی

نویسنده:علی بیرانوند

دموكراسي حكومت بوسيلة مردم است . اين تعريفي است كه بيشتر كتابهاي لغت آورده اند و احتمالاً تعريفي است كه با تأييد همگاني روبرو است و با ريشه شناسي اصطلاح نيز مطابقت دارد :

دموس(Demos)  ، مردم و كراتئين (Kratein)  ، حكومت كردن ، ريشه هاي يوناني آن هستند . فيلسوفان و دولتمردان باستاني اين مفهوم را بصورت كاملاً سرراست به كارمي بردند .پريكلس(Pericles)مي گفت : حكومت ما دموكراسي ناميده مي شود زيرا كه ادارة آن در دست بسيار است نه در كف اندك . ارسطو ، پس از مشخص كردن چندين نوع دموكراسي در پايان مي گويد:حكومت گروه اندك اوليگارشي(Oligarchy)  و نظامي كه اجازة شركت به همگان را مي دهد نظامي است دموكراتيك . (كوهن 1373 )

مشهورترين تعريف از دموكراسي ساده ترين آن است : حكومت مردم بر مردم . اين تعريف كه در سرشت خود حكومت و حاكميت پاره يا جزيي از مردم خواه از سوي فرد يا گروه را بر كل اجتماع نفي مي كند ، برپاية اين انديشه استوار است كه همة مردم بايد به گونه اي درحكومت كردن همباز باشند .( ابوالحمد 1380 )

جيمز برايس استاد حقوق دانشگاه آكسفورد معتقد بود كه دموكراسي به معناي حاكميت اكثريت سه ويژگي عمده دارد و اين سه ، مميز دموكراسي از نظامهاي غير دموكراتيك و نشان دهندة اصلي ترين وظايف سياسي مردم است: اول اينكه اهداف و غايات حكومت را افكار عمومي تعيين و پيشنهاد مي كند نه گروه هاي اشرافي از هر نوع ؛ دوم اينكه رهبران را مردم انتخاب مي كنند و جز انتخاب عمومي ، هيچ راه ديگري براي رسيدن به مناصب حكومتي وجود ندارد ؛ و سوم اينكه عامة مردم همواره حق دارند با سياست هاي منتخبان خود مخالفت كنند . برايس بر آن بود كه براي تكميل دموكراسي به مفهوم حاكميت مردم بايد اولاً توده ها را هر چه بيشتر آموزش داد تا بهتر بتوانند از توانائي ها و امكانات خود براي شركت در سياست بهره گيرند و قدرت بيشتري براي سنجش امور عمومي و داوري دربارة آنها پيدا كنند ؛ و ثانياً مردم را در پرداختن هر چه بيشتر به مسائل عمومي و داوري دربارة آنها تشويق كرد . دموكراسي بدون اكثريتي آگاه وعلاقه مندبه مسائل سياسي ممكن نيست.(بشيريه 1383،ص 45 )

ژوزف شومپتر در سال 1942 مفهوم دموكراسي را به بهترين صورت بيان داشته است . وي مي گويد : روش دموكراتيك ترتيبات سازمان يافته ايست براي نيل به تصميمات سياسي كه در آن افراد ، از طريق انتخابات رقابت آميز و رأي مردم به قدرت و مقام تصميم گيري مي رسند . (هانتينگتون 1381 ، ص 9 ) .

 برای دیدن دنباله مقاله بر روی ادامه مطلب کلیک کنید

سوالات درس های اول تا سوم جغرافیا سوم راهنمایی